فکر نوشت های یک کودک درون

And time goes by so slowly

And time can do so much

Are you still mine?

I need your love

I need your love

این روز آخر 21 سالگی داره سخت میگذره. حوصله ی نوشتن ندارم مثل همه ی کارای این روزام، وگرنه خیلی حرف واسه گفتن دارم این روزا! نگام داره عوض میشه به همه چی! یحتمل 22 سالگی زورش زیاد باشه !!!

یعنی هیچی اعصاب واسم نمونده! قشنگ دلم مرگ میخواد، همه ی زندگیم ریخته به هم! هیچی سر جاش نیست! چرا اینطوری شد؟؟؟؟؟

28 دی 1388

بعضی وقتها میری تو یه بلاگی و تو کامنتاش میبینی که طرف اومده اجازه بگیره واسه add کردن!
اولا که تازه بلاگ نویسیمو شروع کرده بودم فکر میکردم واقعا قانونش اینه!
اما بعدش دیدم خب، وقتی یکی می نویسه، می نویسه که بخونیش، وقتی خوشت میاد همیشه بخونیش خب می تونی add اش کنی!
از وقتی اسباب کشی کردم به بلاگر تقریبا همه ی بلاگهایی که دوست داشتمو add کردم بی این که خودشون بدونن! تقریبا تمام بلاگهایی که تو لیستم هستند رو هر روز میخونم و تقریبا هیج کدومشون هم نمیدونند که من add اشون کردم و منو اصلا نمیشناسند چون هیچ کامنتی نذاشتم واسشون! حس میکنم وقتی میری اجازه بگیری یعنی که خب تو هم منو add کن! شاید دوست نداشته باشه add کنه! زور که نیست!
با بعضی از این وبلاگهایی که تو لیستم هستند رسما دارم زندگی میکنم، شبا خوابشونو میبینم ،تمام روز تو فکرپست فلان روز و فلان ساعتشونم! با کلی از نوشته هاشون همزادپنداری میکنم ! با بعضی هاشون ختدیدم ، با بعضی هاشون گریه کردم ، با بعضی هاشون تا صبح بیخوابی کشیدم و ....!
و اینا میشه فایده های یه دنیای مجازی به اسم بلاگستان !

25 دی 1388